P., trudno mi napisać coś mądrego, co mogłoby Cię podnieść na duchu. Bo wiem, że teraz pęka Ci serce i żadne "czas leczy rany" Cię nie pocieszy. Ale czas jest tu jedynym lekarzem. Daj sobie prawo do wszystkich emocji, jakie teraz Tobą targają. Dokładnie rok temu byłam w podobnej sytuacji - on, po 6 latach po prostu zjadł śniadanie i powiedział, że odchodzi. Zostałam w pustym mieszkaniu i po prostu nie wierzyłam. To był pierwszy cios. Drugim była wiadomość o jego rychłym ślubie i dziecku w drodze... Taki scenariusz napisał ktoś, kto układa te puzzle w jedną całość. Ten ktoś już zna ciąg dalszy, poczekaj, też go poznasz.
Daj sobie czas, a na pewno wyjdziesz z tego cało i to w dodatku silniejsza. Na razie skup się na sobie, może kosmetyczka, fryzjer, zakupy - każdy sposób na pozbycie się handry jest dobry.
Kim jest P.?
Kobietą- młodą.
Palaczką- początkującą.
Blogerką- mało wytrwałą.
Twardo stąpającą po ziemi marzycielką.
Zawsze uśmiechniętą pesymistką.
Uwielbiającą podróże domatorką.
Zaspaną miłośniczką kawy.
...No i tu właśnie, że się tak okrutnie wyrażę, pies pogrzebany, że P. właściwie sama nie wie, kim jest. Ale się dowie. Kiedyś.
O matko....jak mi przykro :( ale skoro to zrobiłaś, to na pewno miałaś konkretny powód :(
OdpowiedzUsuńprzytulam....
On jest przy Tobie, w Twoim sercu, w Twojej głowie.. jest i zawsze będzie
OdpowiedzUsuńP., trudno mi napisać coś mądrego, co mogłoby Cię podnieść na duchu. Bo wiem, że teraz pęka Ci serce i żadne "czas leczy rany" Cię nie pocieszy. Ale czas jest tu jedynym lekarzem. Daj sobie prawo do wszystkich emocji, jakie teraz Tobą targają. Dokładnie rok temu byłam w podobnej sytuacji - on, po 6 latach po prostu zjadł śniadanie i powiedział, że odchodzi. Zostałam w pustym mieszkaniu i po prostu nie wierzyłam. To był pierwszy cios. Drugim była wiadomość o jego rychłym ślubie i dziecku w drodze... Taki scenariusz napisał ktoś, kto układa te puzzle w jedną całość. Ten ktoś już zna ciąg dalszy, poczekaj, też go poznasz.
OdpowiedzUsuńBardzo mi przykro... Powiem tylko, że choć teraz tego jeszcze nie widzisz, to będziesz szczęśliwa, za jakiś czas, jeszcze się wszystko poukłada :)
OdpowiedzUsuńCóż można powiedzieć w takiej sytuacji? Że będzie lepiej? Banalne. Może jednak prawdziwe.
OdpowiedzUsuńDaj sobie czas, a na pewno wyjdziesz z tego cało i to w dodatku silniejsza. Na razie skup się na sobie, może kosmetyczka, fryzjer, zakupy - każdy sposób na pozbycie się handry jest dobry.
OdpowiedzUsuńO matko kochana, to jakaś zła fala :( a ja czuję dokładnie tak jak Ty. Gdybyś chciała "pogadać" to napisz ;*
OdpowiedzUsuńjak się czujesz? nieco lepiej?
OdpowiedzUsuńPW: P., dajesz radę? Daj życia znak.
OdpowiedzUsuńTrzymaj się :(
OdpowiedzUsuń(prv) P., Trochę się niepokoję Twoją nieobecnością, ale mam nadzieję, że wszystko Ci się ułozyło.
OdpowiedzUsuń